Druk: veertiende druk, eerste druk 1953, Amsterdam
Aantal pagina’s: 134
Genre: (psychologische) roman
Samenvatting: Het boek begint als de 74-jarige Geertruida (Trui) van der Veen wakker wordt en niet weet waar ze is. De zuster zegt dat ze een attaque heeft gehad en dat ze in een rusthuis is. Trui kan niet meer goed lopen op haar been. Langzaam begint ze steeds meer dingen te herinneren.
De man van Trui, Willem, was gestorven tijdens de oorlog. Helena, de dochter van Trui en Willem, trouwde met de kunstenaar Jean en vertrok naar Parijs. Toen het slechter met Trui ging, zorgde Helena voor haar. Maar wanneer Trui een attaque kreeg, besefte Helena dat ze niet meer voor Trui kon zorgen. Trui moest naar het rusthuis in Nederland.
In het rusthuis is er een zitkamer, een kleine zaal en een grote zaal. Als je in de grote zaal lag betekende het dat het bijna afgelopen met je was. Trui lag in de kleine zaal met negen andere vrouwen. Er waren veel onenigheden en het was er saai, omdat er niks te doen was. Het enige waar Trui elke keer naar uitkeek waren de bezoekuren waar haar dochter Helena op bezoek kwam. Helena verbleef namelijk tijdelijk op de oude kamer van haar moeder. Ze wilde graag dat haar moeder in een beter tehuis kwam, maar helaas hadden ze daar niet genoeg geld voor.
Helena komt al vroeg in haar jeugd veel te weten over de zin van het leven en de dood. Als Helena er soms een uitspraak over deed, snapte haar moeder het niet en wilde ze er ook niet over nadenken. Nu Trui in het rusthuis ligt, begint ze de uitspraken steeds meer te begrijpen.
Naar verloop van tijd moet Helena weer terug naar Parijs naar haar man. Het afscheid tussen Trui en Helena was emotioneel. Trui beseft dat ze nu een eenzame oude vrouw is. Er gaan weken voorbij. Trui begint steeds meer pijnlijke steken in haar buik te krijgen en ze wordt in de grote zaal gelegd. Helena vertrekt meteen naar Nederland. Ze staat naast haar moeders bed als ze overlijdt.
Verwachtingen:
Mijn gedachte van dit boek was goed, want het is gekozen als boek voor ‘Nederland Leest’ in 2010. Dat is de reden waarom ik dit boek ging lezen, want er zou wel een goede reden zijn dat juist dit boek gekozen was.
Motieven:
- angst voor de dood
- de eenzaamheid van de mens
Thema:
Dood, eenzaamheid en moeder-dochterrelatie.
Beoordeling
- schrijfstijl:
De schrijfstijl van Jacoba van Velde vond ik gemakkelijk te begrijpen. Ze heeft een fijne schrijfstijl. Het vertelperspectief wisselt wel vaak. Hierdoor wordt het wel duidelijk. Je komt op die manier de gevoelens van beide personen goed te weten. Je weet hierdoor hoe ze tegen de situatie aankijken en wat ze er precies mee te maken hebben.
- inhoud
vertelperspectief:
Het vertelperspectief wisselt zich af. Het ene moment vertelt Trui haar verhaal en een moment later vertelt haar dochter Helena haar eigen verhaal vanuit de ik-persoon.
Tijd:
De vertelde tijd is lastig om te bepalen . Het begint met dat Trui wakker wordt in het rusthuis. Ze is dan 74 jaar. Aan het eind van het boek is ze overleden. Ik denk persoonlijk dat het ongeveer een half jaar tot een jaar geduurd heeft.
Belangrijkste Personages:
- Geertruide van der Veen; Deze 74-jarige vrouw is de hoofdpersoon. Ze ligt in een rusthuis en wacht ‘tot haar tijd gekomen is’.
- Helena; Dit is de dochter van Trui. Ze woont in Parijs met haar man en is nu teruggekomen om tijdelijk bij haar moeder te blijven. Ze is er ook bij als haar moeder haar laatste adem uitblaast.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich grotendeels af in het rusthuis. Er zijn 3 kamers: de zitkamer, de kleine kamer en de grote kamer. De grote kamer staat symbool voor het einde. Als je op die kamer ligt, heb je niet lang meer te leven. Hier ligt Trui uiteindelijk ook.
Eindoordeel:
Mijn eindoordeel is zeer positief. Het was een mooi en indrukwekkend verhaal. Het was heel reëel en je weet dat je er later zelf ook mee te maken krijgt. Je wordt je weer bewust dat je nu van het leven moet genieten, want je wordt ondertussen steeds ouder. Voor je het weet lig je in het rusthuis, waar je niks meer kan en je eigenlijk wacht tot je doodgaat. Kortom, dit boek is echt de moeite waard om te lezen! Ik begrijp het dan ook goed dat ze dit boek gekozen hebben voor ‘Nederland Leest’.
|
|
……………….
|
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten