donderdag 22 november 2012

Een liefde in Parijs

Naam/auteur: Een liefde in Parijs, door Remco campert
Druk: 2006, eerste druk 2004, Amsterdam
Aantal pagina’s: 119
Genre: (psychologische) roman
Samenvatting: Een boek van Richard is vertaald naar het Frans. Om de nieuwe uitgaven te promoten, gaat Richard naar Parijs. Hij gaat daar zijn boek presenteren. Tovèr, een Nederlandse kunstenaar die het in Frankrijk gemaakt heeft, en waar Richard vroeger bevriend mee was, heeft een nieuwe expositie. De uitgever van Richard vindt het wel een goed idee om de expositie en de boekpresentatie samen te voegen. Richard vindt het prima, al heeft hij Tovèr al een tijdje niet meer gezien of gesproken.
Zodra Richard in Parijs aankomt en zijn hotel uitloopt, komt hij een vrouw tegen die hem aanspreekt met ‘Rik’. Richard noemde zichzelf Rik in de tijd dat hij in Antwerpen verbleef. Hij heeft geen idee wie zij is. Ze vertelt hoe ze heet: Sacha. Ook die naam doet bij Richard geen belletje rinkelen. De vrouw loopt door, en laat Richard met een raadsel achter. Hij weet alleen dat ze elkaar hebben ontmoet in de Leopoldstraat in Antwerpen.
Richard vindt het erg opmerkelijk dat een vrouw hem na al die jaren herkent, terwijl hij zich totaal niets meer kan herinneren. De vrouw kent hem uit Antwerpen: een tijd waar Richard niet veel meer van weet, omdat hij altijd dronken was. Maar hij vergeet ook veel omdat hij oud wordt. Op één of andere manier blijft de gedachte aan Sacha Richard achtervolgen.
Er zijn verschillende flashback naar de periode waarin Richard in Parijs woont. Samen met zijn beste vriend Tovèr hebben ze een klein kamertje. Ze willen allebei beroemd worden in Parijs. Want daar moest je zijn als kunstenaar. Richard leeft een beetje met het geld van Tovèr, want Tovèr verdient veel beter met zijn tekeningen dan Richard. Omdat Tovèr steeds beroemder wordt groeien de twee steeds meer uit elkaar en op een dag besluit Richard om terug te gaan naar Nederland. In Nederland is hij wel bekend als schrijver en hij denkt dat hij daar dan beter kan verdienen.
Richard heeft ook een periode in Antwerpen gewoond. Maar daar was hij elke dag dronken en hij kan zich dan ook niet veel meer van die tijd herinneren. Wel heeft hij daar zijn eerste vriendin gehad met wie hij naar bed is geweest. Ze heette Antionette. En ze hebben elkaar ontmoet in een jazzcafé. Het was een korte verhouding, maar later in het komen ze elkaar nog een keer tegen.
Er wordt verteld hoe Richard zijn vrouw heeft ontmoet. Richard had een boek geschreven en werd daarover geïnterviewd. Na zijn interview werd ook Gerda geïnterviewd. Na het interview zijn ze samen wat gaan drinken en zo is hun relatie tot stand gekomen. Ze waren getrouwd en ze wilden ook kinderen. Maar Gerda heeft twee miskramen gehad en toen hebben ze het niet meer geprobeerd. Richard vond zichzelf ook geen vadertype.
Op de dag van de presentatie in Parijs komt hij Sacha weer tegen. Ze beginnen een gesprek en Sacha vertelt over vroeger. Samen hebben ze een relatie in Antwerpen gehad, maar na een tijdje liet Richard haar in de steek. Weken heeft zij op hem zitten wachten, maar hij kwam niet terug. Richard was toen naar Nederland teruggegaan. Richard kan het zich eigenlijk niet meer herinneren. Bij het gesprek was er nog een andere man bij Sacha, genaamd Bruno. Richard dacht dat het de man van haar was. Maar dan vertelt Sacha dat Bruno de zoon van Richard is.



Verwachtingen:
Mijn verwachtingen waren positief. Nadat ik de achterkant gelezen had, wilde ik graag het hele boek gaan lezen.

Motieven:
- vergeten herinneringen; Richard is veel vergeten, want hij weet niks meer van Sasha en even later weet hij ook niks meer van de verhalen die Tover verteld.
- Het ‘kunstenaarsmilieu’; Richard is een dichter, Tover een tekenaar en  de vader van Richard een toneelspeler.
- liefde; Zijn liefdesleven is ook een terugkomend element. In Antwerpen was hij vaak dronken en genoot hij van het vrouwelijk schoon.
- Twijfel; Richard twijfel aan bijna alles, behalve aan zijn terugkeer naar Parijs. Hij twijfelt wel over zijn vriendschap met Tover en over de waarde van zijn werk.

Thema:
- bedrog in de liefde

Beoordeling
- schrijfstijl:
Het boek ‘een liefde in parijs’ leest erg fijn. Het woordgebruik is niet heel lastig. Er staan geen ouderwetse woorden in en de lengte van de zinnen zijn goed.
Liggend op zijn hotelbed keek hij naar de televisie, die weinig soelaas bood. (blz. 26)

- inhoud
 personages:

- Richard Sanders (Rik); de hoofdpersoon. Hij heeft samen met Tovèr jarenlang in Parijs gewoond.
- Ton Verstrijden (Tovèr); Voorheen een goede vriend van Richard en hij heeft het ver gebracht in de schilderswereld.
- Sacha Lefort; Richard heeft toen hij in Antwerpen verbleef een kind verwekt bij haar.
- Bruna Lefort; De zoon van Sacha en Richard. Hij heeft verder geen grote rol in het verhaal.
- Alain Mitron; De uitgever van het boek dat Richard geschreven heeft.
- Gerda Stelbos; vrouw van Richard.

tijd:
Het verhaal speelt zich af in de hedendaagse tijd, want er wordt verteld dat alle Franse koks naar Amerika vertrekken. Dit gebeurt sinds een aantal jaren.  Ook wordt er gesproken over de Zuid-Amerikaanse zakkenrollers die de straten in Parijs zouden onveilig maken. Dit is ook een vrij modern verschijnsel dat vroeger niet bestond. Het is dus 20e/21e eeuw.
De vertelde tijd is lastig in te schatten, maar duurt ongeveer een week. Hij is voor het uitgeven van zijn boek weer naar Parijs gegaan. Hij komt hij Sacha tegen die hem herkent. Dit is helemaal in het begin van het boek. Een tijdje later wordt er gezegd: ‘Toen ik haar anderhalve dag geleden zag, herkende ik haar niet.’ Hierna volgen er nog een paar dagen, dus daarom zal het ongeveer een week duren. Er zijn wel heel veel flashbacks in het verhaal. Deze gaan terug tot 45 jaar geleden, naar de tijd toen Richard stopte met zijn schoolopleiding.


Eindoordeel:
Mijn eindoordeel is positief. Mijn verwachtingen klopten, want het was een boek dat redelijk gemakkelijk te lezen was en het was een leuk verhaal naar mijn mening. Er zitten wel heel erg veel flashbacks in, waardoor het af en toe verwarrend kan zijn. Ook is stap je gelijk midden in het verhaal. Ik vind het boek goed opgebouwd. Met name het einde vind ik mooi, want op de allerlaatste bladzijde kom je pas te weten dat Richard de vader is van Bruno.
‘Bruno is je zoon,’ zei ze, en Richard wist meteen dat het waar was, dat niemand zoiets zou kunnen bedenken, behalve het taaie, zijn kans afwachtende, niet door hem beheerste lot.



 
……………………..
 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten